Chinchin

With a proper double chin.

Wat langer geleden in de moestuin hadden mijn ex en ik een gesprek over
vrouwen die kilo's verloren nadat hun relatie over was.

(Hij merkte op dat dat dan ineens wél kon.)

Dit overkomt heel veel vrouwen, het lijkt ondertussen wel een trend.

Omdat het nou eenmaal leuk is om het tegenovergestelde te doen van wat
verwacht wordt, ben ik direct daarna begonnen met een 'Die eet!' dieet.

Ik was al gauw 5 kilo zwaarder.

Sindsdien heb ik niet meer echt in de spiegel gekeken. Dat dan weer niet.

Na wat zwaardere maanden kwam ik op een hippiefestival terecht.

Naast mij zag ik een heel mooi busje. 

Er zat een lieve bruine hond voorin.

En verdomd, naast de bus stond een leuke vent.

Hij hield wel van een romig uiterlijk.

En hij bleef.

Ik had geen spiegel meer nodig, want ik kreeg elke dag opmerkingen als:
"Je ziet er prachtig uit!", of: "Er zit chilisaus op je wang".

Maar nu rijden we richting Epernay en ik heb iets ontdekt in de spiegel van mijn deur.

Gek word ik ervan.

Iedere keer als ik kijk zie ik namelijk een dubbele kin.

Terwijl we rijden vraag ik me een beetje bitter af waarom ze hier in Frankrijk
wel WiFi hebben bij McDonald's en niet bij de plaatselijke groenteboer.

Later deze dag, met uitzicht op kale druivenranken, schrijf ik mijn moeder een brief:

Heej mam,

Ik ga je uitdaging aan. 

Vijf kilo eraf, jij en ik.

Dus ga ik stoppen met alleen maar bladeren door mijn yogaboek.

En dan ga jij, behalve het kijken naar Max tv ochtendgymnastiek....

Zullen we morgen beginnen?

Want vandaag zijn we in Champagne.

Dusseh...

Enneh...

Oja!

Alcohol en yoga combineert niet(?)

Dat weet ik goed, omdat een dierbare bloedverwant van ons, 

(ik zal geen namen noemen 😉) 

om die reden uit een acroyogales Acro yogales was geknikkerd.

Morgen dus.

X Muis

Nu een mooi flesje champagne kopen en vanavond mail checken bij de Mac..