Samen lopen we richting het westen, onze stappen worden gedempt door het zachte zand.
Er staat en zacht briesje dat ons ondersteunt in de richting wij lopen.
Stilletjes aan kruipt er een onbeheerste enthousiasme bij Raviki omhoog.
Eenmaal in de duinen is ze door het dolle, niet te stoppen..
Als een dwaas gaat ze heuvel op en af, wat is het toch?? ;-)
Aan het einde van de wandeling komt mij nog een droom tegemoet.
Droom maar lekker verder ;-)
