Translate to a different language

zondag 20 december 2015

Naar Nederland, "samen uit samen thuis".

18 December, een kaarsje branden voor Onspap.

Langs Andorra, sneeuw in de Pyreneeën.

Rocamadour, een bedevaartsoort.

Briare, de brug voor schepen om de rivier over te steken.

Fontainebleau, paleis.


zaterdag 12 december 2015

We all have a hobby!

Volgens mij heb ik het van ons pap.
Het is elke keer weer een avontuur.
Je komt op mooie plekken zonder toeristen.
Het is gratis.
Het bekt zo lekker.
Wildkamperen. 

Zoals de eerste keer, met vier 
vriendinnen bij Eilat.
We sliepen onder strandstoelen.
Piepjong en poepgelukkig zaten we aan ons wortelontbijt.
(We hadden kilo's meegenomen van kibboets Yad Mordechai.)

Met eindeloos vertrouwen in de mensheid
gingen diezelfde vriendinnen en ik met de bedoeïenen mee,
overnachten in de blote lucht op een bergtop.

En toen met partner in crime tijdens het liften naar Marokko.
We strandden in Parijs.
Het was al donker. 
Achter een hek vonden we een bijzonder mooi recht stukje gras.
De volgende ochtend werden we begroet door allerlei sportievelingen.
Bij goed daglicht bleek dat we midden in het park stonden.

Ik hou van die kick.

Als je het leuk vindt om met je bruinverbrande landgenoten overal ter wereld
te kunnen kletsen over 'pak 'm beet' de Aldi, dan is het geen aanrader.

Heb je zin om het te proberen, dan heb ik wat ongevraagde tips.

Je fietst, wandelt, lift of rijdt zoveel mogelijk de natuur in.
In de schemer kijk je onopvallend om je heen, op zoek naar een mooie locatie,
liefst vlak en beschut.
Als er niemand te zien is ga je vlot met het hele spul naar de gewenste plek.
Vochtig toiletpapier is een must. 
(Een gum of schaar kan ook.)
Hondje mee is fijn.
De mijne, een onbetwist troeteldier die al schrikt van haar eigen scheetjes,
ontpopte zich als een bloedserieuze nachtwaker.

Met een camper is het kinderspel.
Still kicks the shit out of "Tamkamperen".

woensdag 9 december 2015

Cervera del Maestre, NP park d' Irta, Tavernes de la Valldigna, Simat de la Valldigna, Ontinyent, NP Font Roja

Cervera del Maestre,
We bezoeken dit stadje vanwege een eco village, eenmaal daar kunnen wij het niet vinden..
Laten we eerst maar het kasteel bekijken.
Op weg naar de auto komen we in een straatje een duitse vrouw tegen die een van het eco-gezelschap blijkt te zijn.
We mogen mee... en leren interessante dingen uit de gesprekken.
NP park d' Irta,
Een prachtig stuk kust van Spanje.
In het park overnachten we en nemen we 's ochtends een snorkelduik in het heldere water waar de gekleurde visjes ons met interesse bewonderen.


Tavernes de la Valldigna,
Een camper-camping aan het strand met de beste douches ever ;-)
Een lange middag aan het strand laten we niet schieten.

Simat de la Valldigna,
Nog geen 10km van de vorige plaats parkeren we tussen het klooster en de sinaasappel bomen.

Ontinyent,
Hier in de bergen wildkamperen.
Wat een mooie nacht!

NP Font Roja,
Via een slingerweg naar boven, de parkeerplaats bij de ingang van het park en heiligdom is boven de 1000 meter hoogte.
Een wandeling voor een panorama uitzicht naar de top van de berg brengt ons naar 1365m.
De hondjes liggen voldaan te snurken :-)

vrijdag 4 december 2015

Jeuk















Vergeten hoe je het doet.
Genieten.
Van het woord alleen al kreeg ik jeuk.
'Geniet ervan!'.
Makkelijker gezegd dan gedaan.
Weet je eigenlijk zelf wel hoe dat moet, of zeg je ook maar wat?
'Geniet van het uitzicht!'.
Berg, zand, stenen, water, lucht, so what.

Gisteren was zo mooi.
Spontaan bezoek aan het eerste ecodorpje.
Charismatische mensen ontmoet.
Inspirerende gesprekken gevoerd.
Experimentele micro landbouw gezien.
Mensen die samen buiten spelen, ontdekken, kunst en muziek op 
numero uno hebben staan.

Daarna zijn we via een ruig pad gaan wildcamperen in een natuurpark.

Nog geen twee jaar geleden was ik gevangen in een pilletje. 
Ik telde de uren totdat het donker werd en ik weer mocht slapen.

's Ochtends in de zee, met een snorkel op mijn kop, 
komen de herinneringen weer bovendrijven.
Ik kon het vroeger heel goed!
En nu gebeurt het vanzelf.
Jawel, hoe jeuk het ook klinkt, genieten.
Terwijl ik het water uit kom en de rotsen opklim zie ik een heel mooi uitzicht. 

woensdag 2 december 2015

Noord Spanje

Sant Feliu de Guíxols
Vilafranca del Penedès
El Masroig
Poble Nou (Ebro Delta)